Kijk Tim een heleboel zeeleeuwen of zijn het...?

Een vakantiehuisje met natuurlijk mooi uitzicht in Te Anau is onze uitvalbasis voor een cruise in Fiordland, het grootste natuurpark van NZL. De cruise voert door de Doubtful Sound.

Wij maken in onze taal geen verschil tussen een fjord en wat hier een ‘sound’ heet. Beiden zijn gevuld met zeewater maar fjorden zijn gevormd door ijs en sounds door rivieren.

We rijden naar Manapouri om met de boor via het gelijknamige meer te varen naar de West Arm baai. Daar pakken we de bus en via de Wilmot Pass rijden we naar Deep Cove waar de cruise begint. Gerda loopt gelijk naar de boeg van de boot waar we vrijwel de gehele tocht bijna letterlijk naar adem happen bij wat we zien.

Het is schitterend en ik kan mij niet voorstellen dat we nog mooier landschap gaan zien. Wanneer de boot tegen de zeewind gaat varen vluchten we naar binnen. Na koffie en een snelle hap trotseren we de wind en daar krijgen we geen spijt van want kijk, daar zwemmen een paar Tuimelaars. Ik denk met een glimlach terug aan gids Tim. Het wordt zelfs een lach als we aan de monding met de Tasmaanse Zee op de rotsen een heleboel zeeleeuwen zien (achteraf blijken het zeehonden te zijn…duh). We kunnen ze van heel dichtbij fotograferen.

Sommige lezers weten dat ik geen held ben op het water en ik ben dan totaal onvoorbereid wanneer de kapitein de boot de zee op stuurt. De golven worden steeds hoger. Gerda en ik deinen maar mee en komen op een gegeven moment zelfs helemaal los van de grond. Na een minuut of 10 draait de boot en varen we rustig terug. Het was al met al toch een mooie ervaring (zonder zeeziekte).

Vlak voor aankomst gaat de boot even stil liggen er vraagt de kapitein ons om een paar minuten helemaal stil te zijn zodat we kunnen ervaren hoe het hier is zonder al die lawaaierige homo sapiens. Wat een mooi moment weer en wat was dit een schitterende dag.

Het wordt wel weer eens tijd voor een hike (Kiwi’s noemen het tramping). Een dag later lopen we een deel van een van de bekende wandelpaden in NZL: the Kepler track. Totaal 60 km waarvan we ruim 12 km lopen, einddoel is Shallow Bay in Lake Manapouri waar we dag daarvoor hebben gevaren.

Wat ik bijzonder vind aan NZL is het regenwoud, niet het subtropische maar toch heb je het gevoel dat je in de jungle loopt. De video geeft daar een aardig beeld van.