Niets zo veranderlijk als het Nieuw-Zeelandse weer

Lake Tekapo is onze tweede bestemming. Het is lekker warm wanneer we aankomen dus onmiddellijk de zomer outfit aan. We drinken een wijntje uit de streek op het terras (meerzicht!) met buurvrouw Chris. Ze vertelt ons dat het meer de eerste is van zes die, samen met de dammen daartussen, 60% van de elektriciteit voor heel NZL opwekken. NZL wekt energie grotendeels schoon op, aardwarmte is naast water de belangrijkste bron.

Terwijl we praten slaat het weer om, gaat het hard waaien en de temperatuur onderuit. Snel naar binnen en terwijl Gerda voor het eerst kookt (natuurlijk iets met kip (-;) schrijf ik de eerste blogs.

Voor de volgende dag hebben we een rondwandeling naar Mount John (1000+m) gepland. De weerapp voorspelt heel veel regen maar vroeg in de ochtend lijkt het mee te vallen. We klimmen via de bossen stijl naar boven en als we daar uitkomen begint het keihard te waaien en regenen. De top en het Astro café bij de sterrenwacht bovenop de berg zijn vlakbij dus we zetten door. ‘Beetje’ nat genieten we van een hele goede koffie tot het een droog lijkt. We lopen verder, de zon breekt door en in onze korte mouwtjes lopen we via de oevers van het meer terug. ‘s Avonds genieten we moe maar voldaan in The Blue Lake van een heerlijke maaltijd.

Eindelijk heb ik een normale nacht en wordt ik niet meer klaarwakker om 2 of 4 uur. Het wennen aan het tijdsverschil duurde een week. Gerda had er minder last van.

De tweede dag in Lake Tekapo nemen we chill out dag.